Kategori arşivi: Şiirler

Masallar anlatırdı dedem Uzun kış gecelerinde Odamız buz keserdi üşürdük Gaz lambasının titrek ışığında gölgemiz büyürken Biz küçülürdük Biz masalı ?masal? diye dinlerdik Dedem anlattığı masallara inanırdı Bülbülün güle sevdalanması Aşkından tutuşup yanması gerçekti O çile çeken bülbülü sesinden tanırdı … Okumaya devam et →

Ne kış kurtulur dilinden ne bahar Ne ölüm ne ayrılık ne acı Aşktan reha maşuktan vefa umar Bir tatlı söz derdinin tek ilacı Balçığı ver bir buket gül yaratır Acuzeyi genç kız yapar oynatır Bir bakışla dağı taşı kaynatır Bir … Okumaya devam et →

Gözlerime gecenin perdesi inmeden gel Kollarıma boşluğun kokusu sinmeden gel Bir ah çekip kül olan kerem gibi yanarım Yüreğimde tutuşan ateşin dinmeden gel

Her sabah gün doğmadan geçerdi sokaklardan Elinde baston sırtında kambur Gelen giden araçları sayardı Ve kaldırım taşlarını Arada bir çiçeklere gülümser Sevgiyle büyütürdü şehrin ağaçlarını Banklarda otururdu saatlerce Güvercinleri simitle beslerdi Delikanlılık günleri gelince aklına Dalar giderdi bazen çatardı kaşlarını … Okumaya devam et →

Lâtife sanmayın,bu bir bilmece; Eğer çözerseniz aklınız yüce… Yakın yakın,değil pek uzak sizden; Lâkin kaçırmayın ha elinizden… Adı okunuyor gözlerinizden!..

Senden artan beni ben benden aldım geri dön Sensizlik denizine baştan daldım geri dön Geri dön yeter olsun uzamasın usandım Kimsesizler parkında yalnız kaldım geri dön

Ayrılık vakti geldi topla anılarını Rüya izlerini sil duvarlardan Tüm renkler dünde saklı onları da al Yatakta sıcaklığın kalmasın Zaman durup beklemez biliyorsun Sevda şarkıları duyulmuyorsa Bu tekne gider bu limandan Bir rüyaydı yaşanmışcasına canlı Güzeldi mutluydun ama bitti Dün … Okumaya devam et →

Ayrılık vakti geldi topla anılarını Rüya izlerini sil duvarlardan Tüm renkler dünde saklı onları da al Yatakta sıcaklığın kalmasın Zaman durup beklemez biliyorsun Sevda şarkıları duyulmuyorsa Bu tekne gider bu limandan Bir rüyaydı yaşanmışcasına canlı Güzeldi mutluydun ama bitti Dün … Okumaya devam et →

Sırasız ölüm gece gelir Bir dağ başında Bir namlunun ucunda Geceyi beklerken pusu Rüzgârlara karışır yayılır dört bir yana Ölüm kokusu Bu ölüm cehalet kokar Bu ölüm hıyanet kokar Kabil’in Habil’i öldürmesi neyse öyle Dalâlet kokar Dalâlet kokar Yatak uyumak … Okumaya devam et →

Bir adım Bir adım daha Bir adım daha attı zorlanarak Yorulmuştu Durdu Dayandı bastonuna Geldiği yola baktı Doksan yıl öncesine baktı Hem sisli hem berrak Çok yakın Ve çok uzaktı Bir adım Bir adım daha Ayaklarını sürüyerek yürüdü Kına rengi … Okumaya devam et →