Kategori arşivi: Şiirler

Can elli gram Korkusu yüz ton Her son bir başlangıç Her başlangıç bir son Doğarken kaç okka insan Ölürken kaç kulaç Ya yaşarken Tek tanrılı Çok tanrılı dinler Kuramlar Öğretiler Düzenler Bunların neresinde insan Kaçta kaç Ağırlığı kaç okka Eni … Okumaya devam et →

Bugün Kırkayakla bozdum kafayı Kırkayak mı daha zeki İnsan mı Kırkayakta Bir beyin Tam kırk ayak Yirmisi sağda Yirmisi solda Kırk ayak Birbirine dolaşmadan Sağcılar Solcularla dalaşmadan Nasıl olur da Kardeş kardeş Yürür dururlar yolda

Kadın kokar Gül kokar Güzel kokar Sulanınca toprak kokar Burcu burcu Su renksizdir Kokusuzdur Su kokmaz Su kokarsa yeşilderede Gedizde Su kokarsa körfezde Devlet kokar Çürük kokar Çürümüşlük kokar

Tenekeli mahallede doğdu Yediği ilk vurgundu bu Bilebilse aklı erse Kaçıp kurtulurdu belki Doğmazdı Ya da Başka mahallede doğardı Reddederdi anasını babasını Önüne gelenden dayak yedi Gücünün yettiğinden çıkardı acısını Dilendi Ot sattı Kapkaç yaptı Gasp yaptı Boş döndüğü geceler … Okumaya devam et →

Gerçek olan ne sensin ne benim ne bu dünya Bende bir sen yaşar ki bu senden de ileri Kaybolsa da artık gölgemiz yer yüzünden Bendeki sen yaşatır asırlarca bizleri

Sen gelmeden ben vardım bir de bende sensizlik Bir acılı yas gibi ansımıyorum dünü İstemem dönmesini hasretlisi değilim Yaşamak ölüm demek sensiz geçen bir günü

Zamanı esirgedim Konu komşumdan Zamanı esirgedim Dostumdan Ülkemin Dünyamın insanlarından Denizlerinden Göllerinden Ormanlarından Zamanı esirgedim Kendimden Güdüzler geceleri Geceler gündüzleri kovaladı Zaman Toplanmadı çoğalmadı Esirgedikçe aşındı Esirgedikçe azaldı Yıllarımdan On yıllarımdan geriye Soluğu kesilmiş Sayılı günler kaldı

Ebru çalışıyordum Suya boya kattım Ne boya sulandı Ne su boyandı Denize takılmak istedim Geçerken lâf attım Ne deniz döndü baktı Ne lâf ıslandı Kördü topaldı sözcükler Sevdaya yatırdım Gözleri açıldı Kanatlandı

Bu aşka bir ömür yetmedi yazık Dün eridi akıp gitti elimden Yarın gelecek mi bilemiyorum İlk şarkımdın düşürmedim dilimden Bu aşka bir ömür yetmedi yazık Doğan güne yazacağım adını Destan olsun bir ebedi sevgiye Bu gece ölmezsem yaşarsam eğer Sabahları … Okumaya devam et →

Sen haritamda bir nokta değilsin Kilis Kimliğime kazınmış ilimsin Öykümü anlatan dilbazım Beni ele veren dilim Onur duyduğum İlk öğretmenimsin Ben sende üşümeyi öğrendim Kilis Yontma taştan avlulu evlerinin Sobasız odalarında Okumayı Kuralları sorgulamayı Düşünmeyi öğrendim Ben sende yanmayı öğrendim … Okumaya devam et →