Çırpınır durursan böyle
Bulanık sular durulmaz
Gece günden uzaklaşmış
Karanlığa yol sorulmaz
Çekmekle tükenmez çilen
Sanma sensin tek ezilen
Sor vardır yol yordam bilen
Karanlığa yol sorulmaz
‘Beniâdemsin bî-idrâk
Senin için itaat hak
Soru nifak soru tuzak…’
Diyenlere yol sorulmaz
Cılız sesi kimse duymaz
Aç gözler ödünle doymaz
Torba çuval sana uymaz
Karanlığa yol sorulmaz
Çürümüş tahtaya basma
Kör hafıza kulak asma
Beynine takılmış tasma
Karanlığa yol sorulmaz