Öykümüzün
En çarpıcı satırlarını
Bir kumru sesine gizlemişiz
Ayırdında olmadan
Renkli yansımalara
Göz alıcı yaşamlara öykünmeyen
Bir tepede evimiz
Balkonda oturmuş
Karşı sahillere bakıyoruz
Bostanlının üstü hem sis hem duman
Birden
Bir kumru ötüyor fakir baykurt parkında
Yıllar var ki bu sesi duymamışız
O anda gözlerinde patlıyor volkan
İkimiz aynı anda sarsılıyoruz
Otuz dört yıl akıp duran
Hiç küllenmeyen lâvlar
Alev alev damarlarımızda
Şubat şafağının serinliğini
İzmir körfezini
Balçova narlıdere tepelerini yakıyor
Ellerin ellerimde
Gözlerinde eriyor zaman
Ben o gözlerdeki gizemin
Güçsüz ozanıyım
Yanar dururum yıllar yılı
Yangınımı dizelere sığdıramam