Aylık arşiv: Aralık 2006

Şöhret çamurundan bebek yapmışlar Sabah akşam köşe bucak dolaşır Sevip okşamaya gelmez Hem kokar hem bulaşır

Benim bedenim kutsal Toprak gibi Suya değince Çamurlaşır diye korkuyorum Bu nedenle Suya sabuna dokunmuyorum

Rüyalarımı işgal et Dilediğin gibi parselle Emele şükrana arzuya dağıt Gecekondu yapın oturun içinde Kasımpatılar yetiştirin Para pul istemez Helal olsun Her renk rüya var bende Ara sıra kırpıp şiir yapıyorum

Ruhta mı tende midir aşk Bir şehvet ormanında Hormonu çiçek açmış -Henüz on sekizinde- Kızgın bedende midir Şarkıyla alevlenen küllenmiş duyguların Yaş olup akıyorsa gözlerinden Şarkının sözlerinde midir aşk Dön bir bak sende midir Göz göze bir yazgıya bağlanmak mıdır … Okumaya devam et →

Sır dolu bir evrende yaşarım Bakarım göremem sensiz Duyarım anlatamam Okyanusta bir tekneyim dümensiz Dolanırken uçsuz bucaksız sularda Sen yol gösterir yön verirsin Kötüden yanlıştan çirkinden alır İyiye doğruya güzele gönderirsin

Benim dedem Çanakkale’de yatar Kim bilir neresinde Eşimin dedesiyle karışmışlar toprağa Ne adları anılır Ne mezarları bilinir Onlar bizimle yaşar Biz ölünce kayıtları silinir Dedem son mektubuna Bir de dörtlük eklemiş Her gelen bir yazı yazmış Kararmış duvarın yüzü Dünya … Okumaya devam et →

Masallar anlatırdı dedem Uzun kış gecelerinde Odamız buz keserdi üşürdük Gaz lambasının titrek ışığında gölgemiz büyürken Biz küçülürdük Biz masalı ?masal? diye dinlerdik Dedem anlattığı masallara inanırdı Bülbülün güle sevdalanması Aşkından tutuşup yanması gerçekti O çile çeken bülbülü sesinden tanırdı … Okumaya devam et →

Ne kış kurtulur dilinden ne bahar Ne ölüm ne ayrılık ne acı Aşktan reha maşuktan vefa umar Bir tatlı söz derdinin tek ilacı Balçığı ver bir buket gül yaratır Acuzeyi genç kız yapar oynatır Bir bakışla dağı taşı kaynatır Bir … Okumaya devam et →

Gözlerime gecenin perdesi inmeden gel Kollarıma boşluğun kokusu sinmeden gel Bir ah çekip kül olan kerem gibi yanarım Yüreğimde tutuşan ateşin dinmeden gel

Her sabah gün doğmadan geçerdi sokaklardan Elinde baston sırtında kambur Gelen giden araçları sayardı Ve kaldırım taşlarını Arada bir çiçeklere gülümser Sevgiyle büyütürdü şehrin ağaçlarını Banklarda otururdu saatlerce Güvercinleri simitle beslerdi Delikanlılık günleri gelince aklına Dalar giderdi bazen çatardı kaşlarını … Okumaya devam et →