Sevgilerle ağırlaştı yükümüz
Kalk anne dönelim artık geriye
Yavaşça tut elimdem götür beni
Umutlarımı toplamak istiyorum bir bir
Bak dağılmış öteye beriye
Babil kulesi kadırgada biz üç çocuk
Şaşkın tayfalardık pusulamızdı gözlerin
Yalnız o gözler dinlerdi bizi o gözler anlardı
Umutsuzluk öfke kızgınlık anlarımızda
Yanımızda hep o ışıltılı gözler vardı
Sen duygularını konuşmaz konuştururdun
Ben ilk sevgi sözcüğünü bakışlarından duydum
Tutkularımıza karşı bağımsızlığın
Kitaplara sığmayan derinliğini okuttun yıllarca
Şairlik gömleğimi artakalan kumaşlardan uydurdum
Uyan annem tut elimden götür beni
Kalk dönelim artık geriye
İnan çok özledim çocukluğumu
Umutlarımı toplamak istiyorum bir bir
Bak dağılmış öteye beriye