Dedem

Masallar anlatırdı dedem
Uzun kış gecelerinde
Odamız buz keserdi üşürdük
Gaz lambasının titrek ışığında gölgemiz büyürken
Biz küçülürdük

Biz masalı ?masal? diye dinlerdik
Dedem anlattığı masallara inanırdı
Bülbülün güle sevdalanması
Aşkından tutuşup yanması gerçekti
O çile çeken bülbülü sesinden tanırdı

Kaf dağının ardında geçerdi masallar
Giden gören olmasa da
Kaf dağının ardı diye bir yer vardı
Cinler devler yedi başlı ejderhalar
O dağın ardında yaşardı

Elli yıl önce öldü dedem
Ben on bir yaşındaydım
O şimdi kaf dağının ardında dolaşıyor
Elinde gürz dilinde sevda türküsü
Devlerle savaşıyor

Bu yazı Şiirler kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.