Bu site babam Mehmet İlhami Başeğmez yaşarken oluşturulmuş, ve şiirlerin bir çoğu onun tarafından emekliliği sırasında siteye gönderilmiştir. Şimdi sizi babamın güzel şiirleri ile başbaşa bırakıyorum.
Özgür Başeğmez
Can elli gram
Korkusu yüz ton
Her son bir başlangıç
Her başlangıç bir son
Doğarken kaç okka insan
Ölürken kaç kulaç
Ya yaşarken
Tek tanrılı
Çok tanrılı dinler
Kuramlar
Öğretiler
Düzenler
Bunların neresinde insan
Kaçta kaç
Ağırlığı kaç okka
Eni boyu derinliği kaç kulaç
Bugün
Kırkayakla bozdum kafayı
Kırkayak mı daha zeki
İnsan mı
Kırkayakta
Bir beyin
Tam kırk ayak
Yirmisi sağda
Yirmisi solda
Kırk ayak
Birbirine dolaşmadan
Sağcılar
Solcularla dalaşmadan
Nasıl olur da
Kardeş kardeş
Yürür dururlar yolda
Kadın kokar
Gül kokar
Güzel kokar
Sulanınca toprak kokar
Burcu burcu
Su renksizdir
Kokusuzdur
Su kokmaz
Su kokarsa yeşilderede
Gedizde
Su kokarsa körfezde
Devlet kokar
Çürük kokar
Çürümüşlük kokar
Tenekeli mahallede doğdu
Yediği ilk vurgundu bu
Bilebilse aklı erse
Kaçıp kurtulurdu belki
Doğmazdı
Ya da
Başka mahallede doğardı
Reddederdi anasını babasını
Önüne gelenden dayak yedi
Gücünün yettiğinden çıkardı acısını
Dilendi
Ot sattı
Kapkaç yaptı
Gasp yaptı
Boş döndüğü geceler
Aç yattı
Çıkarmayı öğrendi nafakasını
On yedisinde sevdalandı
Bir delişmen balığın gölgesine takıldı
Dalgalarda boğuldu bir gece
Gün doğarken
Yeşilderede bir sokakta
Yüzükoyun yatarken buldular
Çırılçıplaktı
Kesmişlerdi faturasını
Bir varmış bir yokmuş dediler
Haftası dolmadan
Unutuldu kudret
Ne mahalleli
Ne anası
Ne babası
Tutan olmadı yasını
Gerçek olan ne sensin ne benim ne bu dünya
Bende bir sen yaşar ki bu senden de ileri
Kaybolsa da artık gölgemiz yer yüzünden
Bendeki sen yaşatır asırlarca bizleri
Sen gelmeden ben vardım bir de bende sensizlik
Bir acılı yas gibi ansımıyorum dünü
İstemem dönmesini hasretlisi değilim
Yaşamak ölüm demek sensiz geçen bir günü
Zamanı esirgedim
Konu komşumdan
Zamanı esirgedim
Dostumdan
Ülkemin
Dünyamın insanlarından
Denizlerinden
Göllerinden
Ormanlarından
Zamanı esirgedim
Kendimden
Güdüzler geceleri
Geceler gündüzleri kovaladı
Zaman
Toplanmadı çoğalmadı
Esirgedikçe aşındı
Esirgedikçe azaldı
Yıllarımdan
On yıllarımdan geriye
Soluğu kesilmiş
Sayılı günler kaldı
Ebru çalışıyordum
Suya boya kattım
Ne boya sulandı
Ne su boyandı
Denize takılmak istedim
Geçerken lâf attım
Ne deniz döndü baktı
Ne lâf ıslandı
Kördü topaldı sözcükler
Sevdaya yatırdım
Gözleri açıldı
Kanatlandı
Bu aşka bir ömür yetmedi yazık
Dün eridi akıp gitti elimden
Yarın gelecek mi bilemiyorum
İlk şarkımdın düşürmedim dilimden
Bu aşka bir ömür yetmedi yazık
Doğan güne yazacağım adını
Destan olsun bir ebedi sevgiye
Bu gece ölmezsem yaşarsam eğer
Sabahları seninle doğsun diye
Doğan güne yazacağım adını
